پرویز کلانتری، نخستین روز از فروردین ماه ۱۳۱۰ در طالقان به دنیا آمده و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران درس خوانده است. آشنایی و دوستی او با همایون صنعتی‌زاده، رئیس دانشکده موجب شده تا به انتشارات فرانکلین راه یابد و به آمریکا برود و دوره تصویرگری ببیند. او از نخستین تصویرگران کتاب کودک و نوجوان در ایران است. خبرگزاری مهر بر آن شده تا در قالب پرونده‌ای به گفتگو با تصویرگران و صاحب‌نظران درباره آثار کلانتری بپردازد؛ لیدا معتمد، یکی از این تصویرگران است.
مدیر گروه هنری «دنیای عجیب» در گفتگو با خبرنگار مهر، سادگی و ارتباط بی‌واسطه با مخاطب را مهم‌ترین ویژگی تصویرگری‌های پرویز کلانتری می‌داند و می‌گوید: تصاویر کلانتری در عین سادگی، پر از معنا و مفهوم است و با هر مخاطبی با هر گروه سنی و هر میزان درک هنری، به خوبی ارتباط برقرار می‌کند.
معتمد، تصاویر پرویز کلانتری را با شعر سعدی مقایسه و بیان می‌کند: ویژگی هر دو در سهل و ممتنع بودن است. تصاویر کلانتری ساده به نظر می‌رسد اما در عین سادگی، از طراحی و ترکیب‌بندی بسیار قوی و منسجمی برخوردار است و تنها یک هنرمند حرفه‌ای می‌تواند این گونه عمق و سادگی را درهم آمیزد.
تصویرگر «من حرفی دارم که فقط شما بچه‌ها باور می‌کنید» با اشاره به اینکه تصویرهای کلانتری به ما در رسیدن به فضایی که در ذهن خود ساخته‌ایم کمک می‌کند، می‌گوید: وقتی متنی را می‌خوانیم، در ذهن خود فضاسازی می‌کنیم و جالب اینکه تصویرهای پرویز کلانتری کامل‌کننده متن است و ما را در رسیدن به ان فضا یاری می‌کند.
معتمد، استفاده از رنگ‌های تخت را یکی دیگر از ویژگی‌های تصویرسازی پرویز کلانتری می‌داند و می‌گوید: رنگ‌های او تخت هستند یعنی استاد کلانتری از سایه و روشن بهره نمی‌برد؛ طرح‌هایش خاص خود او و بسیار ایرانی است. به این معنی که کلانتری تن شخصیت‌ها لباس محلی نمی‌پوشد و از هیچ‌کدام از نشانه‌های ظاهری چون آدم‌ها و لباس‌هاشان و آداب و رسوم و غذاهاشان استفاده نمی‌کند اما هم نقاشی‌ها و هم تصویرهایش به شدت بومی است و حال و هوای ایرانی دارد.
نسل نخست تصویرگران چون پرویز کلانتری و نورالدین زرین کلک و غلامعلی مکتبی در شمار نقاشان حرفه‌ای هستند که به تصویرگری روی آورده‌اند؛ معتمد در پاسخ به اینکه نقاش خوب بودن چه اندازه به تصویرگر خوب بودن کمک می‌کند؟، بیان می‌کند: بعضی نقاشی را جدای از تصویرگری می‌داننند و معتقدند این دو مستقل از هم‌اند اما گاهی برای تصویرکردن یک صحنه ناراحت‌کننده باید خیلی خوب طراحی بدانیم.
وی معتقد است: فضا سازی، کار ساده‌ای نیست؛ خود من با تصویرگرانی که نقاشان خوبی هستند یا کاریکاتوریست‌اند موافق‌ترم تا کسانی که تنها تصویرگری می‌کنند. کافی است به طرح‌های ساده پرویز کلانتری نگاه کنیم تا متوجه شویم که این کار، برآمده از ذهن یک هنرمند حرفه‌ای است.
نظر شما