به گزارش خبرنگار مهر، روز گذشته آئین افتتاحیه بسته تحولی ارتقای سواد حرکتی دانش‌آموزان ابتدایی با رویکرد توسعه مهارت‌های بنیادین و ترویج سبک‌زندگی فعال با حضور سرپرست آموزش و پرورش و مسئولانی از وزارت ورزش و جوانان برگزار شد. پدر واقع این بسته تحولی ویژه معلمان تربیت بدنی و آموزگاران تهیه شده است و شامل تعداد ۸ آزمون برای دوره اول ابتدایی و ۷ آزمون برای دوره دوم ابتدایی است که باید توسط معلم ورزش در مدارس از دانش آموزان گرفته شود و دوباره در انتهای سال نیز بعد از تمرین‌هایی دوباره این آزمون‌ها گرفته شود و ارتقا یا افت دانش آموزان در این آزمون‌ها که عموماً تعادلی است سنجیده شود. در این میان برخی فرم‌ها نیز باید توسط والدین پر شود تا میزان فعالیت‌های شدید حرکتی، متوسط و کم حرکتی در هفته توسط بچه‌ها ارزیابی شود.
در مقدمه این طرح آمده است که «با توجه به اینکه، فعالیت بدنی و رفتار بی تحرک، از رفتارهای قابل تغییر در سبک زندگی هستند، که تغییرات آنها بر سالمت جسمانی و روانی کودکان تأثیر می‌گذارند، پایش و بررسی آن یکی از ضرورت‌های انکار ناپذیر در سطح آموزش و پرورش است. هدف نهادهای مختلف دولتی از جمله تربیت بدنی آموزش و پرورش، افزایش فعالیت‌های بدنی و کاهش رفتارهای بی تحرک با هدف بهبود سالمت جامعه می‌باشد.»
سازمان جهانی بهداشت روزانه حداقل ۶۱ دقیقه فعالیت بدنی شدید تا متوسط را برای کودکان و نوجوان توصیه کرده است و از طرف دیگر ارتباط شاخص‌های رشد حرکتی در مطالعات مختلف تأیید شده است و به نظر می‌رسد که پایش وضعیت سواد حرکتی دانش آموزان به عنوان یک شاخص پیش بین در میزان فعالیت آنها بتواند در تدوین و بازبینی برنامه‌های آموزشی تربیت بدنی مؤثر باشد.
این طرح در واقع یک برنامه سنجش است که برای ۳۱ درصد دانش آموزان ابتدایی شهرری قرار است اجرا شود و نتایج آن قرار است مورد استناد قرار بگیرد. در این برنامه ابتدا سنجش از آزمون‌ها روی دانش آموزان صورت می‌گیرد و ثبت می‌شود، در ادامه مداخله‌هایی برای ارتقای سواد حرکتی صورت می‌گیرد و در نهایت دوباره آزمون‌ها گرفته شده و نتایج ثبت می‌شود.
اما نکته مهم در این طرح این است که در حال حاضر و با وجود نامشخص بودن وضعیت حضور دانش آموزان در مدارس در بسیاری از مدارس خصوصاً مدارس دولتی، بار اجرای تمام این طرح به عهده والدین است. حتی در برخی مدارس که آموزش‌ها حضوری است نیز زنگ ورزشی در کار نیست. بنا به گفته بسیاری از والدین معلمان ابتدایی عمدتاً در گروه‌های واتساپی و آموزش‌های آزمون‌ها را قرار داده‌اند و حالا این اولیا هستند که مکلف شده‌اند وارد سامانه پادا شده و نتایج آزمون‌ها را به همراه باقی اطلاعات ثبت کنند.
سوال‌هایی که در این میان مطرح است این است که:
۱/ آیا این طرح بدون اجرای طرح پایلوت قرار است به عنوان یک طرح گسترده در کل کشور اجرا شود و اگر چنین است چرا در اجرای این طرح ابتدا عنوان شده است که ابتدا طرح به صورت پایلوت قرار است در شهر ری انجام شود؟
۲/ آیازمان اجرای چنین طرحی در دوران کرونا و سیطره آموزش مجازی زمان مناسبی است؟ آن‌هم وقتی دسترسی به معلمان ورزش ممکن نیست و همانطور که ذکر شد علیرغم تاکید آموزش و پرورش برای حضوری شدن آموزش‌ها اما مقاومت کادر مدارس و اولیا در این باره هنوز هم زیاد است!
۳/ آیاوالدین قرار است یا باید معلمان ورزش فرزندانشان باشند؟ آیا اگر قرار باشد والدین معلم دروس مختلف فرزندان باشند، به مرور کارکرد معلم و مدرسه نزد اولیا زیر سوال نخواهد رفت؟
۴/ آیا به نتایج ثبت شده این آزمون‌ها که توسط والدین ثبت می‌شود می‌توان استناد کرد؟ بر اساس کدام نظارت؟
۵/ آیا برای اجرای این طرح نمی‌شد صبر کرد تا یک ماه دیگر که مدارس به گفته آموزش و پرورش حضوری شود و این ثبت‌ها توسط آموزگاران یا معلمان تربیت بدنی صورت بگیرد تا قابل استناد باشد و از سوی دیگر والدینی که در حال حاضر بار اصلی آموزش را نیز به دوش می‌کشند، دچار زدگی بیشتر نشوند؟
واقعیت این است که اجرای هر طرح پژوهشی بایدها و نبایدهایی دارد. آنچه در طرح تحولی ارتقای سواد حرکتی دانش‌آموزان ابتدایی در حال حاضر دارد اجرا می‌شود هیچ باید و نبایدی رعایت نشده و از پایه فاقد متر و معیارهای علمی است که بتواند در آینده مورد استناد قرار بگیرد چرا که مهمترین بخش آن یعنی ورود داده‌ها با اما و اگرهای بسیاری همراه است و اگر آموزش‌ها به همین منوال مجازی دنبال شود حتی روی مداخله‌ها هم نمی‌تواند مطمئن باشد و آنچه در نهایت به دست می‌آید نتایجی فیک و غیرقابل استناد است.
از سوی دیگر بارها به این موضوع اشاره شده است که در روزهای کرونا بیش از آنچه قرار بوده بار تعلیم و تربیت به عهده والدین گذاشته شده و تقریباً مدرسه و معلم از کارکرد اصلی خود دور افتاده است. تبدیل هر خانه به یک مدرسه شاید یک شعار خوب در روزهای اول شیوع کرونا بود تا والدین تشویق شوند فرزندان خود را به لحاظ جسمی، آموزشی، تربیتی و… رها نکنند و همراه با معلم بخشی از بار آموزش را به دوش بکشند، اما استمرار این شعار هم کارکرد خانه را از آنچه اصل است دور می‌کند، هم نقش‌های والدین را دچار خدشه می‌کند و مهمتر از همه اینکه در اذهان مدرسه را فاقد کارکرد خواهد کرد و اگر این سبک زندگی تداوم پیدا کند، به راحتی قابل اصلاح نیست!
۰۱:۳۸ - ۱۴۰۰/۰۸/۰۸
نظر شما