به گزارش خبرنگار مهر، مجتبی حمیدیان در سومین کنفرانس استیل پرایس با موضوع اکتشافات ذخایر معدنی، فرصت‌ها و چالش‌ها اظهار کرد: بیش از هزار میلیارد دلار مجموع سرمایه گذاری پروژه‌های معادن در سال گذشته در جهان است که حدود ۷۲ میلیارد دلار، یعنی ۱۵ درصد آن در حوزه اکتشاف است.
مدیرعامل شرکت سنگ آهن مرکزی ایران به سهم ذخایر و سهم میزان فعالیت‌های حفاری و عملیات‌های اکتشافی اشاره کرد و افزود: مجموع ذخایر در حوزه آهن هم حدود ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون است.
وی با بیان اینکه حدود ۱۵ سال است در مورد افق ۱۴۰۴ و تاب آوری و اهمیت اکتشافات مباحثی مطرح می‌شود، گفت: دهه ۵۰ فعالیت معدنکاری در منطقه بلوک مرکزی ایران آغاز شد. انتظار می‌رفت که در این ۵۰ سال حداقل در آن منطقه به عنوان یکی از مستعدترین مناطق آهنی ایران اتفاقات جدی تری بیفتد ولی بعد از ۵۰ سال که ارزیابی می‌کنیم در معدن چغارت که اولین معدن شناخته شده در این منطقه است فقط عملیات بهره برداری صورت گرفته و در این منطقه نهایتاً چند معدن جدید اضافه شده که همه هم مبتنی بر معادن مستعد و قابل بهره برداری و اخذ مباحث اقتصادی بوده است؛ بنابراین در این منطقه موضوع حفاری تقریباً رها مانده است.
حمیدیان افزود: اتفاقاتی که در این سال‌ها افتاده مزید بر علت شده که این شرکت که از نظر ساختاری در قالب شرکتهای دولتی متصدی عملیات معدنکاری در آن منطقه است، از ایمیدرو منفک و خصوصی شده و نظامات سهامداری جدیدی در قالب صندوق بازنشستگی آهن و فولاد و تأمین اجتماعی پیدا کند. مرور تاریخ این مسائل همزمان با توجه به این موضوع که مجموع فعالیت‌های اکتشافی در این سال‌ها ۱۳۰ هزار متر بوده و ۳۰۰ میلوین تن ذخیره جدید به ذخایر شرکت اضافه کردیم، آلارم جدی را برای ما به صدا در می‌آورد که نیازمند اتحاذ تصمیمات جدی در حوزه اکتشاف هستیم.
وی ادامه داد: در لایه شرکتی اقداماتی انجام داده‌ایم؛ تیمی برای برنامه معدنکاری و شرکت جداگانه برای اکتشاف تشکیل دادیم؛ ماشین آلات جدیدی را تعبیه و ماشین آلات قبلی را در مجموع مستقر کردیم؛ با مجموعه‌های مختلف در آن منطقه برای عملیات معدنکاری و اکتشاف امضا کردیم. شاید در این سال‌ها جای انجام این کارها خالی بوده است. برنامه ریزی عملیاتی انجام شده با معیارهایی که در مورد آنها صحبت می‌کنیم فاصله زیادی دارد.
مدیرعامل شرکت سنگ آهن مرکزی ایران با بیان اینکه چالش‌های زیادی داریم که این حوزه در این نقطه درجا می‌زند، اضافه کرد: مدیریت حوزه معادن و مجموعه فولادی از فضای دولتی به خصوصی رفته است اما از یک نقطه‌ای احساس می‌شود که این جابجایی به صورت ناقص رها شده است. خصوصی سازی اتفاق افتاده اما ناقص مانده است؛ به عنوان نمونه همین شرکت سنگ آهن که مشخص نیست مجموعه خصوصی است یا دولتی؛ اگر خصوصی است باید مانند شرکتهای خصوصی توسعه یابد و سرمایه گذاری‌های جدیدی در آن صورت گیرد و دارایی معدنی در این بخش به فعلیت برسد.
حمیدیان گفت: بحث سرمایه گذاری مهم‌ترین قاعده در این بخش است و اگر بپذیریم که مجموعه‌های دولتی باید به سمت سیاست گذاری بروند و نسبت به تقسیم کار بین شرکتهای مختلف خصوصی و حل موضوع سرمایه گذاری در اکتشاف و بهره برداری اقدام کنند، در ادامه به موضوع دوم یعنی نظامات سهامداری می رسیم. بخش اعظمی از شرکتها خصولتی و بخشی هم شرکتهای خصوصی هستند.
وی افزود: وزارت صمت، اقتصاد و کار باید هماهنگی‌هایی را انجام دهند و به این موضوع که سهامدارها قابلیت سرمایه گذاری دارند یا خیر و اینکه آیا باید این شرکتها برای توسعه باهم ترکیب شوند، ورود کنند؛ به عنوان مثال اگر ظرفیت ورود سرمایه گذاران جدید در شرکت سنگ آهن مرکزی فراهم نشود و نسبت به طراحی پروژه‌های بزرگ در بلوک مرکزی اقدام نکنیم به افق‌های مدنظر نمی رسیم.
وی ادامه داد: مساله بعدی موضوع قانونگذاری است؛ با مصوبه جدید در حقوق دولتی و حق انتفاع مواجه شدیم که صدای جدید در حوزه‌های معدنی به صدا در آمد. وقتی نهادهای دولتی درگیر عملیات شده و از برخی سیاست گذاری ها غافل می‌شوند مشکل به وجود می‌آید؛ هزار و یک قانون همچون مالیات، حقوق دولتی، مسئولیت اجتماعی، محیط زیست، قانون یک درصد و....داریم که همه شرکتهای معدنی درگیر آنها هستند. ولی در این سال‌ها یک بار ندیدیم یک نفر هم متولی موضوع خود معدن باشد؛ یعنی بگوید قانون در حال اجراست و معدنی مثل چغارت که ۵۰ سال است استخراج می‌شود ۱۰ درصد از درآمدش صرف اکتشافات همان منطقه شود. اگر این اتفاق می‌افتاد بخش بزرگی از مشکلات اکتشافات حل می‌شد.
نظر شما