به گزارش خبرنگار مهر، محسن اردستانی رستمی کارگردان فیلم «روزگار احمد» درباره نمایش آثار منتخب هجدهمین جشنواره بینالمللی فیلم «سینماحقیقت» در ۴۱ شهر کشور گفت: برخی مواقع مستندسازان نمیتوانند آثار خود را برای مخاطبان هدف خود عرضه کنند. همچنین این روزها در تلویزیون فیلمهای مستند اهمیت سابق را ندارند و زمان پخش مناسبی به آنها اختصاص داده نمیشود.
وی افزود: عموماً ذائقه افراد ساکن در تهران با سایر استانها متفاوت است و صرفاً نگاه به مسائل پایتختنشینان باعث میشود که سینمای مستند وارد جریان دیگری شود. در صورتی که اگر فیلمها توسط مخاطبان سایر استانها دیده و درک شوند، اتفاق موثرتری صورت خواهد گرفت و در واقع مخاطبان اصلی یک فیلم همه افراد یک جامعه هستند.
اردستانی رستمی با بیان اینکه بیشتر جشنوارههای سینمایی تبدیل به رویدادهایی برای پایتختنشینان شده است، گفت: معمولاً تنها افراد ساکن در تهران درگیر جشنوارههای مختلف میشوند در صورتی که باید شرایطی فراهم شود تا آثار یک جشنواره توسط مردم اقصی نقاط کشور نیز دیده شود.
این فیلمساز یادآور شد: ساز و کارهای مختلفی برای تولید فیلمهای مستند وجود دارد و بخش دولتی و خصوصی قدمهایی را در این زمینه برمیدارند اما مهمترین مشکل فعلی در حوزه سینمای مستند، بحث انتشار و توزیع فیلمها است. متاسفانه بسیاری از مستندهای موفق فرصتی برای عرضه به عموم مخاطبان پیدا نمیکنند. به عنوان مثال این روزها در سوریه، غزه و لبنان مسائل مختلفی در حال رخ دادن است و در این شرایط حتی باید بستری برای نمایش تولیدات سالهای گذشته در این حوزه در نظر گرفته شود تا وقایع مورد بازخوانی دقیق قرار بگیرند. متاسفانه متولی برای انجام این کار وجود ندارد و فعالیتها در این زمینه به صورت جزیرهای دنبال میشود.
کارگردان فیلم مستند «ناصران عموراء» تصریح کرد: فیلمهای مستندی مانند «روزگار احمد» خلاصهای از پژوهشهایی به شمار میروند که از کتب مختلف جمعآوری شدهاند. آثار سینمای مستند در زمانی کوتاه و با ریتمی مناسب میتوانند حاوی اطلاعات زیادی درباره شخصیتها و موضوعات مختلف باشد. اگر همدلی و همافزایی میان اهالی هنر شکل بگیرد، فیلمهای مستند از امکان بیشتری برای دیده شدن برخوردار خواهند بود و فیلمساز به هدف اصلی خود که همان انتقال پیام به مخاطب است، خواهد رسید.
اردستانی رستمی درباره نقش گروه سینمایی «هنر و تجربه» در دیده شدن فیلمهای سینمای مستند نیز گفت: تصور من از گروه سینمایی «هنر و تجربه» این است که بیشتر به مستندهای فرهیخته محور توجه نشان میدهد. زمانی که این گروه تصمیم میگیرد مستندهای برگزیده یک جشنواره را اکران کند، اتفاق موثری صورت میگیرد که در نتیجه آن مخاطب میتواند هر چه بیشتر با این آثار سینمای مستند آشنا شود. البته عموم مستندها بسته به سوژه ممکن است مناسب اکران در سینما نباشد. من در سال ۹۳ فیلمی درباره شهدای مدافع حرم تولید کردم که در قالب مجموعه تلویزیونی عرضه شد. جالب اینکه این اثر در کشور ترکیه نیز اکران شد و از جانب جوانان آزادیخواه مورد استقبال قرار گرفت در صورتی که این اتفاق را پیشبینی نمیکردیم.
وی در پایان گفت: گروه سینمایی «هنر و تجربه» فیلمها را از انحصار پخش در تهران خارج میکند و این موضوع اتفاقی بسیار مهم است. اگر شرایطی برای اکران فیلمها در خارج از کشور نیز در نظر گرفته شود، این اتفاق میتواند بازخوردهای بهتری را نیز به دست آورد.
نظر شما