به گزارش خبرنگار مهر، ماه رجب، یکی از ماه‌های قمری و از با فضیلت ترین ماه‌ها در نزد مسلمانان است و آغاز سه ما پرفضیلت، رجب و شعبان و رمضان است که جایگاه خاصی در بین دیگر ماه‌های سال دارد. پیامبر در مورد جایگاه ماه رجب فرموده است: «الا ان رجب شهر الله الاصم و هو شهر عظیم و انما سمی الاصم لانه لایقارنه شهر من الشهور حرمه و فضلا عند الله تبارک و تعالی» یعنی ی مردم بدانید که ماه رجب ماه ((اصم)) خداوند است و همانا ماهی است بس عظیم و بزرگ و علت نام گذاری این ماه به ((اصم)) این است که هیچ ماهی از ماه‌های سال از نظر فضیلت و حرمت نزد خدای تبارک و تعالی, به آن نمی‌رسد.
امام کاظم (ع) در فضیلت این ماه و روزه داری آن فرمودند: رجب، نام نهری در بهشت است که از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‌تر است; بنابراین هرکس یک روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند از آن نهر به او خواهد نوشاند.
و در جای دیگری فرمودند: رجب، ماه عظیمی است که خداوند، اعمال نیک را در آن چند برابر می‌فرماید و گناهان را در آن محو می‌کند. پس هرکس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، به اندازه مسیر یک سال از جهنّم دور و هرکس سه روز از آن ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب می‌شود.
امام صادق (ع) نیز می‌فرمایند: آن گاه که قیامت برپا شود، منادی الهی فریاد زند: «أین الرجبیّون؟»; کجایند آنان که ماه رجب را گرامی داشتند و از آن، بهره‌ها بردند؟ از آن انبوه جمعیت، گروهی برخیزند که نور جمالشان محشر را روشن کند. بر سر آنان تاج‌های شاهی که مرصّع به درّ و یاقوت است، قرار دارد و در طرف راست هر نفر از آنان هزار فرشته، در سمت چپ نیز هزار فرشته به او کرامت و تعظیم الهی را تبریک گویند. از جانب الهی ندا آید: بندگان و کنیزانم، به عزت و جلالم سوگند، شما را جای و مقام گرامی و عطایای فراوان دهم و شما را در جایی جای دهم که از زیر آن نهرها جاری است و شما در آن جاوید خواهید بود زیرا شما داوطلبانه برای من در ماهی که من بزرگش داشتم روزه گرفتید. سپس، خطاب به فرشتگان فرماید: فرشتگان من! بندگان و کنیزان را به بهشت داخل کنید. در اینجا حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: این پاداش، برای کسی است که گرچه یک روز از اول یا وسط یا آخر ماه رجب را روزه بدارد.
بندگان صالح و مؤمن ۲ ماه رجب و شعبان را زمینه و مقدمه‌ای برای کسب آمادگی و درک درست و شایسته از ماه رمضان قرار می‌دهند. اولیا و بزرگان دین برای بهره بردن هرچه بهتر و بیشتر از فضائل این ماه دستورالعمل‌هایی معنوی و عبادی ارائه داده‌اند. کتب مفاتیح‌الجنان، المراقبات و اقبال الاعمال نیز سفارش‌های ویژه‌ای در خصوص این ماه دارند.
حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علوی تهرانی در خصوص اعمالی که برای این ماه سفارش شده است می‌گوید: «این دستورات، برای ماه‌های رجب و شعبان مناسب است و مقدمه ورود و بهره‌برداری از فیوضات ماه مبارک رمضان است. در بعضی از روایات به عدد چهل اهمیت داده شده است، لذا سالک الی الله باید چهل روز در این مرحله از سلوک به این دستورات عمل کند که تماماً مبتنی بر روایات پیامبر اکرم و ائمه معصومین علیهم‌السلام هستند.
- هر روز لااقل پنجاه آیه از قرآن را با توجه بخواند.
- برای گناهانی که با اعضا و جوارح بدن مرتکب شده، استغفار کند.
- غسل توبه نماید. (به نیت توبه از گناهان)
- نماز توبه و استغفار بخواند. (مانند نماز صبح دو رکعت)
- مناجات تائبین امام سجاد را بخواند.
لازم است سه روز از چهل روزی که مشغول توبه است، بیشتر به درگاه الهی اِنابه کند تا اطمینان حاصل کند گناهانش آمرزیده شده است. در این سه روز می‌تواند نماز حضرت ولی عصر ارواحنافداه را بخواند و با آن حضرت نجوا کند تا مورد شفاعت در پیشگاه الهی قرار بگیرد که بسیار مهم است. در شبانه‌روز، زمانی را برای توسل به اهل بیت علیهم‌السلام قرار دهد و در آن زمان، مصائب آنان بالأخص اباعبدالله‌الحسین (ع) را زمزمه کند و اشک بریزد. یا به مجالس روضه برود تا با این اعمال، محبت خداوند را به سوی خود جلب کند که آمرزش و توبه‌اش قطعی خواهد بود.حضرت علی‌ابن‌موسی‌الرضا فرمودند: فَعَلی مِثلِ الحُسَینِ فَلیبک الباکونَ؛ فإنَّ البُکاءَ عَلَیهِ یحُطُّ الذُّنوبَ العِظامَ بر مثل حسین علیه‌السلام، گریه‌کنندگان باید گریه کنند، زیرا گریه بر ایشان گناهان بزرگ را پاک می‌کند.»
نظر شما